«Θεέ μου, παρασυρόμαστε»: Επιζώντες περιγράφουν την διαφυγή τους από τις φονικές πλημμύρες στο Τέξας
Κρατιόντουσαν από δέντρα. Σέρνονταν έξω από τα παράθυρα και επέπλεαν πάνω σε στρώματα.Ο λόγος για τους επιζώντες της εθνικής τραγωδίας στο Τέξας με τους τουλάχιστον 82 νεκρούς, την ώρα που συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό αγνοουμένων.
Η τραγωδία άρχισε να εκτυλίσσεται τα ξημερώματα της Παρασκευής (4/7). Στην κατασκήνωση La Junta, ο κατασκηνωτής Ράφιν Μπογιέτ ήταν ο πρώτος που ξύπνησε. «Δεν μπορούσα να κοιμηθώ εξαιτίας των κεραυνών», δήλωσε στο συνεργαζόμενο με το CNNi κανάλι KSAT.
«Οι άνθρωποι ούρλιαζαν ότι υπήρχε πλημμύρα», είπε ο αδελφός του, Πιρς Μπόγιετ. «Υπήρχε πολύ νερό», πρόσθεσε.
Πολύ γρήγορα ο Ράφιν συνειδητοποίησε τη σοβαρότητα της κατάστασης. «Θεέ μου, επιπλέουμε», είπε. «Είχαμε μία επιλογή και έπρεπε να κολυμπήσουμε έξω από τον χώρο που κοιμόμασταν», ανέφερε ακόμη.
Πινακίδα από την κατασκήνωση Mystic όπου έχασαν τη ζωή τους πολλά παιδιά
AP Photo/Julio Cortez
AP
Στην κοντινή κατασκήνωση Mystic, ένας φρουρός ασφαλείας τοποθέτησε τους κατασκηνωτές σε στρώματα για να τους βοηθήσει να ξεφύγουν από τα ορμητικά νερά. «Έγινα μάρτυρας από πρώτο χέρι του θάρρους και της πίστης που επέδειξαν οι κόρες σας σε μερικές από τις πιο τρομακτικές στιγμές της νεανικής τους ζωής», δήλωσε ο Γκλεν Χουένκε στο CNNi.
«Καθένα από αυτά τα γλυκά κορίτσια ήταν κρύα, βρεγμένα και φοβισμένα – αλλά ήταν επίσης απίστευτα γενναία. Με εμπιστεύονταν και στηρίξαμε ο ένας τον άλλο κατά τη διάρκεια μιας μακράς, οδυνηρής νύχτας μέσα στην καλύβα τους», τόνισε.
Κάποια από τα κορίτσια στην κατασκήνωση Mystic δεν ήταν τόσο τυχερά.
«Δεν υπήρχε πουθενά να πάνε αυτά τα παιδιά. Τα κτήρια είχαν παρασυρθεί», δήλωσε ο Νικ Σόρτερ, μέλος του United Cajun Navy, μιας εθελοντικής ομάδας διάσωσης από τη Λουιζιάνα.
Κοντά στην κατασκήνωση, «οι άνθρωποι έχουν χάσει τα πάντα. Αν το σπίτι σας ήταν έστω και κοντά στην όχθη του ποταμού, έχει εξαφανιστεί, έχει παρασυρθεί από τα θεμέλια», πρόσθεσε ο Σόρτερ. «Σε αυτό το σημείο, δεν γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι ήταν καν στο σπίτι όταν συνέβη αυτό. Αν ήσασταν σπίτι… πιθανότατα παρασύρθηκατε από το ποτάμι», σημείωσε.
Παρασυρμένα στρώματα στην κατασκήνωση Mystic
AP Photo/Julio Cortez
Το σπίτι της Μαρίας και του Φελίπε Τάπια, οι οποίοι ζούσαν περίπου 90 μέτρα από τον ποταμό Γκουαντελούπε που υπεχείλησε, πλημμύρισε μέσα σε 10 λεπτά. Αναγκάστηκαν να κολυμπήσουν έξω για να φτάσουν σε ασφαλές μέρος. Μόλις βγήκαν από το σπίτι, το ζευγάρι προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα του φορτηγού τους – αλλά είχε κολλήσει. Αποφάσισαν να αναζητήσουν καταφύγιο σε υψηλότερο σημείο με έναν γείτονα. «Βγήκαμε ακριβώς στην ώρα που έπρεπε», είπε ο Φελίπε στο CNNi. «Ένιωθα σαν να κολυμπούσα κάτω από ένα ποτάμι», πρόσθεσε.
«Έπρεπε να περάσουμε πάνω από ηλεκτροφόρα καλώδια για να βγούμε από εδώ, επειδή ο μόνος άλλος τρόπος που μπορούσαμε να πάμε ήταν κάτω από το νερό», δήλωσε η Κάντις Τέιλορ στο συνεργαζόμενο με το CNNi KENS.
Αγωνία για τους αγνοούμενους
Ο Ρόμπερτ Μπρέικ και ο αδελφός του Λούκας, οι οποίοι δεν έχουν νέα από τους γονείς τους από τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής περιμένουν να μάθουν την τύχη τους καθώς το σπίτι τους είχε παρασυρθεί από τα νερά.
Ο Μπρέικ δήλωσε στο CNNi ότι επισκέπτονται τακτικά το τοπικό γραφείο τελετών που μεταφέρει τις σορούς όσων ανασύρθηκαν από τις επιχειρήσεις έρευνας. «Είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο τρενάκι του λούνα παρκ», είπε ο Μπλέικ δακρυσμένος. «Πηγαίνεις και δεν θέλεις να ακούσεις ότι είναι εδώ, αλλά όταν λένε ότι δεν είναι εκεί, είναι απλώς μια ακόμη σταγόνα ελπίδας – και αυτό είναι το μόνο που μπορούμε να ζητήσουμε».
