Η πρώτη μέρα μετά την ανακοίνωση των νέων δασμών σχεδόν για όλες τις χώρες, ακόμα και για μη χώρες, ήταν πραγματικά ταραχώδης.
Ένα ισχυρό σοκ τόσο για τους ηγέτες των χωρών που επηρεάζονται περισσότερο, όσο και για τα χρηματιστήρια που έκαναν βουτιές ανησυχητικές για το άμεσο μέλλον.
Ο Αμερικανός πρόεδρος είδε όλο αυτό το σκηνικό ως μία χειρουργική επέμβαση, η οποία επέτυχε και ο ασθενής επέζησε, αλλά όπως λέμε σε σοβαρές επεμβάσεις «οι επόμενες 48 ώρες είναι κρίσιμες». Αυτή τη φορά είναι σίγουρο ότι δεν μας φτάνουν 48 ώρες για να προβλέψουμε αν ο ασθενής θα ξανασταθεί στα πόδια του. Χώρια το ότι ο καθένας βλέπει όλον ασθενή και θεωρεί λυτρωτική άλλη θεραπεία.
Ευρωπαίοι, Κινέζοι, Γιαπωνέζοι, Κορεάτες και Καναδοί μετά το πρώτο σοκ προσπάθησαν να απαντήσουν χωρίς να το προσδιορίζουν χρονικά. Μόνο οι Καναδοί, σαν έτοιμοι από καιρό ανταπέδωσαν με δασμούς 25% στα αμερικανικά αυτοκίνητα.
Είναι πλέον βέβαιο ότι μπαίνουμε σε έναν σοβαρό οικονομικό πόλεμο, που όμοιό του δεν έχει γνωρίσει ο πλανήτης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Και το παράδοξο είναι ότι αυτό ο πόλεμος διεξάγεται μεταξύ μέχρι πρότινος στενών φίλων.
Η αναταραχή στα χρηματιστήρια, η βύθιση μετοχών εταιρειών – κολοσσών, η ανησυχία για ενδεχόμενες πληθωριστικές πιέσεις, αλλά και το ενδεχόμενο ύφεσης είναι από σενάριο μέχρι… ήδη πραγματικότητα. Τέτοια ταραχή, τέτοιο κλυδωνισμό, τέτοια ανασφάλεια στον ύστερο καπιταλισμό είναι γεγονός ότι δεν κατάφερε να προκαλέσει κανένας αριστερός, κανένας κομμουνιστής. Το κατάφερε ο Ντόναλντ Τραμπ, σε ρόλο… «αναρχικού».
