Το «παιχνίδι» Τραμπ με το Ιράν μέσω Γάζας – Ο «διάλογος» και οι απειλές

Οι σχέσεις των ΗΠΑ με τον Ιράν ήταν πάντα ταραχώδεις μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979. Μια διαδοχή εντάσεων, απειλών, με μικρές απόπειρες κατευνασμού, που συνήθως οδηγούσαν σε νέα ένταση. Όλα αυτά μέχρι την ανατολή της δεύτερης εποχής Τραμπ.

Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει αποφασίσει να προσεγγίσει τις σχέσεις με το Ιράν δια της μεθόδου του σκωτσέζικου ντους, κάτι που συνηθίσει σε πολλά θέματα. Αντί της απόστασης επέλεξε να στείλει επιστολή στον ανώτατο ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ στην οποίαν εκτός των άλλων δίνει δίμηνη προθεσμία για την επίτευξη νέας συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Αρχικά προτείνει συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμματα, ενώ στη συνέχεια γίνεται εμμέσως πλην σαφώς απειλητικός, αναφέροντας ότι υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης του Ιράν: ο στρατιωτικός ή μια συμφωνία» που θα εμποδίσει την Τεχεράνη να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.

Ο Χαμενεΐ όπως ήταν αναμενόμενο απάντησε ότι η Τεχεράνη δεν θα οδηγηθεί μέσω εκφοβισμού σε συνομιλίες με «υπερβολικές απαιτήσεις και απειλές».

Η Γάζα ως μέσο μηνημάτων

Ο αμερικανός πρόεδρος όμως δεν αρκείται μόνο σε επιστολές. Μετά την κατάρρευση της εκεχειρίας στη Γάζα, σε πλήρη συμφωνία με τον ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπεντζαμιν Νετανιάχου, χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τους βομβαρδισμούς ως «σήμα» προς την Τεχεράνη. Έχει άλλωστε αποφασίσει να εμπλακεί δυναμικότερα στις εξελίξεις της περιοχής, αναλαμβάνοντας στρατιωτική δράση κατά των ανταρτών Χούθι.

Το Ιράν βρίσκεται αποδυναμωμένο, σε σχέση με το παρελθόν, ειδικά ως προς τους συμμάχους του. Η επιχειρησιακή δύναμη της Χαμάς έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα με την ισοπέδωση ουσιαστικά της Γάζας, Η Χεζμπολάχ θεωρείται παρελθόν, ενώ η πτώση του καθεστώτος Άσαντ δημιουργεί μία ακόμα δυσμενή συνθήκη για τους Ιρανούς στην περιοχή.

Τραμπ- Νετανιάχου με κοινή στόχευση

Για το δίδυμο Τραμπ – Νετανιάχου η νέα φάση του πολέμου στην Μέση Ανατολή είναι μια κατάσταση win- win, κατά τους ίδιους. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός συνεχίζει τον πόλεμος, ένας πόλεμος που σύμφωνα με τους επικριτές του, τού είναι απαραίτητος για την πολιτική του επιβίωση και από την άλλη ο Ντόναλντ Τραμπ διαμηνύει με αυτόν τον τρόπο ότι δεν θα διστάσει να απαντήσει με ανάλογα σκληρό τρόπο, αν το Ιράν αρνηθεί να κάτσει στο τραπέζι μαζί του, λαμβάνοντας εξ αρχής τον ρόλο της ασθενούς πλευράς.

Το παιχνίδι με τη φωτιά

Θα επιμείνει ο αμερικανός πρόεδρος στη σκληρή γραμμή απέναντι στο Ιράν, στέλνοντας μηνύματα μέσω της Γάζας και του συμμάχου του Νετανιάχου. Ο Χαμενεΐ προειδοποίηση με «αυστηρό χαστούκι» τους αμερικανούς, οι οποίοι όμως γνωρίζουν ότι τα λόγια είναι εύκολα και όλα κρίνονται στην πράξη. Άλλωστε και τα αντίποινα που είχε επιλέξει το Ιράν όταν επλήγη από το Ισραήλ ήταν «λελογησμένα», ακριβώς για να μην κλιμακώσει την ένταση. Είναι άγνωστο πάντως που σταματούν τα λόγια και πού αρχίζει η πραγματικότητα, εκείνο που είναι βέβαιο και το αποδεικνύει η Ιστορία ότι στην περιοχή υπάρχει ένα μόνο παιχνίδι: αυτό με τη φωτιά.