Κούρδοι – Ερντογάν: Δύο εχθροί με εφιαλτικό παρελθόν και δυσοίωνο μέλλον
Η πρόσφατη δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να αφαιρέσει δήμο από εκλεγμένο με το κουρδικό κόμμα και οι διαδηλώσεις δεν θα τον σταματήσουν από το να είναι η τελευταία.
Ο Ερντογάν μπορεί να ηττήθηκε κατά κράτος στην εκλογική διαδικασία των αυτοδιοικητικών της περασμένης Κυριακής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσει το «Κράτος» όπως ο ίδιος το εννοεί να περάσει στα χέρια των χειρότερων εχθρών του, των Κούρδων.
Οι μαζικές διαδηλώσεις για την άρνηση από την πλευρά της τελευταίας τοπικής αρχής και των τοπικών δικαστικών εποπτών να σφραγίσουν τα κατάλληλα έγγραφα προκειμένου να αναλάβει τα καθήκοντά του ο νέος δήμαρχος στην πόλη Βαν.
Στα χνάρια του 2019
Αυτή η κίνηση που προέρχεται επίσημα τουλάχιστον από την εκλογική επιτροπή της χώρας, ούτε νέα είναι ούτε και πρωτότυπη η αλήθεια είναι…
Το 2019, στις ακριβώς προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, με τον Ταγίπ Ερντογάν και το κόμμα του να χάνουν για πρώτη φορά την πόλη της Κωνσταντινούπολης από τον Εκρέμ Ιμάμογλου, είναι η ίδια επιτροπή που απαγόρευσε για διαφορετικούς λόγους, σε περισσότερους από τους μισούς εκλεγμένους με το κουρδικό κόμμα δημάρχους να πάρουν στα χέρια τους τις πόλεις όπως ο τοπικός πληθυσμός με την ψήφο του είχε καθορίσει.
Ήταν ψήφος διαμαρτυρίας η στήριξη στους Κούρδους υποψήφιους;
Για τον Ερντογάν το μήνυμα στις εκλογές όπως δημόσια είπε είναι ξεκάθαρο και είναι βέβαιο πως θα κάνει τα πάντα μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια να αντιστρέψει το κλίμα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα αφήσει το φιλοκουρδικό Κόμμα Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών να «στήσει» μπλόκο σε αυτή του την προσπάθεια.
Ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά πως σημείο επαφής με τους Κούρδους είναι απίθανο να βρεθεί καθώς για τον ίδιο ο ένοπλος βραχίονας της μειονότητας είναι «τρομοκρατική οργάνωση».
Ο Ερντογάν γνωρίζει επίσης καλά πως η στήριξη που έλαβαν αυτή τη φορά οι Κούρδοι μπορεί να μην είναι στο μεγαλύτερο μέρος της «ψήφος διαμαρτυρίας», όπως διάφοροι φιλοκυβερνητικοί αναλυτές σημειώνουν εδώ και τέσσερις ημέρες.
«Εγώ κάνω κουμάντο»
Ο Τούρκος Πρόεδρος αποδεδειγμένα περισσότερο από τους Κούρδους «σιχαίνεται» να μην έχει αποκλειστικά ο ίδιος τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης. Για να λύσει το θέμα με την οικονομία, την κοινή γνώμη ακόμη και με τα διεθνή θέματα μπορεί να βασίζεται εν πολλοίς στον ίδιο του τον εαυτό και σε όσους ο ίδιος έχει επιλέξει.
Με τα εκλογικά αποτελέσματα και το «στραπάτσο» νωπά θέλει και πάλι να είναι το μήνυμα πρώτα προς τους «εχθρούς» ξεκάθαρο και ενιαίο: «κουμάντο εξακολουθώ να κάνω εγώ και μόνο»…
Οι δύο δήμαρχοι που πράγματι ανησυχούν τον Ερντογάν
Ουσιαστικά κανένας δήμαρχος δεν μπορεί να αποτελέσει σήμερα απειλή για τον Ερντογάν εκτός από δύο: τον Ιμάμογλου και τον Γιαβάς…
Κανένας δεν μπορεί όμως να προεξοφλήσει πως αυτοί οι δύο συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν θα αναζητήσουν σε μία τετραετία σημείο επαφής και συνεργασίας με το κουρδικό στοιχείο.
Ο Ερντογάν θεωρεί δεδομένο πως μία στροφή (αργά ή γρήγορα) ακόμη πιο εθνικιστικά και ακροδεξιά θα του δώσει σημείο επαφής – συνεννόησης και τελικά συνεργασία με την «άσπονδη λύκαινα» Αξενέρ…
Οι Κούρδοι όμως, που έχουν και πληθυσμιακά αλλά και πολιτικά κερδίσει σημαντικά ποσοστά, θα πουλήσουν ακριβά, αλλά σε καμία περίπτωση στον ίδιο το «τομάρι» τους…
Αυτό είναι ζήτημα και ο Ερντογάν που ποτέ δεν «αναβάλει για αύριο όσα μπορεί να κάνει σήμερα» έστειλε το μήνυμα. Είναι σαφές πως δεν θα καταφέρει να εμποδίσει όλους τους νεοκλεγέντες δημάρχους από το να αναλάβουν τα καθήκοντά τους και δεν είναι και αυτός ο στόχος του.
Δεν φοβούνται πλέον οι Κούρδοι
Σκοπός του Ταγίπ είναι απλά, ξεκάθαρα και κυρίως άμεσα τα πράγματα να μπουν στην διάσταση που ο ίδιος τα θέλει προκειμένου ακόμη και εχθρικά να έχει τον τρόπο να τα χειριστεί.
Αυτή την φορά, το συγκεκριμένο στοίχημα μοιάζει αρκετά πιο περίπλοκο και δύσκολο καθώς πλέον οι Κούρδοι και ξέρουν και το σημαντικότερο δεν φοβούνται να βγουν μαζικά στους δρόμους έστω και των ανατολικών πόλεων της επικράτειας. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν η βία και η καταστολή υπήρξαν «δυναμικά» εργαλεία στα χέρια του Προέδρου της χώρας.
Σήμερα μένει να αποδειχθεί εάν παραμένουν το ίδιο αποτελεσματικά.